Sogial Rinpocze urodził się w Tybecie. Wychował go jeden z największych mistrzów duchowych tego stulecia. Dziamjang Khjentse Czokji Lodro. Kiedy Chińczycy zajęli Tybet, Sogjal Rinpocze opuścił kraj ze swoim mistrzem, który umarł w Sikkimie w 1959 roku. Rinpocze studiował później na uniwersytetach w Delhi i Cambridge. Zaczął udzielać nauk w 1974 roku, kontynuując studia z Dzudziomem Rinpocze i Dilgo Khjentse Rinpocze, którzy byli inspiracją dla jego pracy.
Rinpocze ma niezwykłą zdolność do przekazywania nauk, a po dwudziestu latach spędzonych na Zachodzie zna dobrze sposób myślenia i problemy mieszkających tu ludzi. Prostota, humor, ciepło i bezpośredniość, z jakimi naucza, uczyniły go jednym z najbardziej znanych i najpopularniejszych propagatorów buddyzmu tybetańskiego. Rinpocze wiele podróżuje; naucza w Europie, Ameryce Północnej, Australii i Azji. Jest założycielem i duchowym nauczycielem "Rigpy" – sieci ośrodków na całym świecie, w których praktykuje się buddyzm tybetański pod jego kierunkiem.
Entuzjastycznie przyjęta Tybetańska księga życia i umierania jest częścią zapoczątkowanego przez Rinpocze programu, który stawia sobie za cel zapewnienie duchowej opieki żyjącym i umierającym.
W wielu krajach powstały już ośrodki działające na rzecz stworzenia buddyjskich hospicjów i propagowania nowego spojrzenia na opiekę zdrowotną i duchową. Rinpocze kładzie wielki nacisk na trening swoich uczniów i rokrocznie organizuje specjalne odosobnienia (w tym trzymiesięczne) w Europie, Stanach Zjednoczonych i Australii.
Sogjal Rinpocze stał się jednym z najważniejszych nauczycieli buddyjskich naszej epoki. Wielu starszych mistrzów buddyzmu tybetańskiego uważa, że odegra on wielką rolę w propagowaniu nauk buddyjskich na Wschodzie i na Zachodzie.
Przekład: Adam Kozieł
autor | Sogyal Rinpocze |
rok wydania | Warszawa 2005 |
liczba stron | 365 |
wymiary | 14,8 x 23 cm |
oprawa | miękka |
ISBN | 83-922320-1-1 |
tłumacz | Adam Koziełł |