Droga Ilso,
Twoja książka przynosi dokładnie to, co obiecuje. Natychmiast przechodzisz do rzeczy, zawsze w sposób bardzo sugestywny. Czerpiąc z długiego doświadczenia lekarskiego i psychoterapeutycznego, przywołujesz i porządkujesz mnóstwo przykładów i wglądów dotyczących współdziałania duszy i ciała, układając je w szereg historii. Prawie niezauważenie czytelnik wchodzi w proces umożliwiający mu znalezienie rozwiązania, które było dla niego dotychczas niedostępne. Na koniec czuje się on wzbogacony i cieszy większą swobodą.
Szczególną zaletą tej książki są liczne przykłady tego, jak symptomy chorobowe ucieleśniają konkretne wydarzenia w rodzinie i jak zostają ujawniane w ustawieniach, uczczone i dzięki temu stają się zbędne. Mogą się wtedy wycofać i zniknąć. Dotychczas jeszcze nikt, jak sądzę, nie widział tego tak dokładnie i nie przedstawił tak przekonująco. Ta książka jest pionierską pracą najwyższej próby. Obok bardzo wielu nowych wglądów opisuje też konkretne kroki, które prowadzą do nowych i często zaskakujących rozwiązań.
Cieszę się, że napisałaś tę książkę. Przyniesie ona wielu ludziom pomoc i uzdrowienie.
Z wyrazami serdecznej przyjaźni Bert Hellinger (fragment wprowadzenia)
[...]
Wprowadzenie
Zostałam lekarką, żeby łagodzić ludzkie cierpienia. Ze względu na wykształcenie moje zainteresowania skupiały się na medycynie akademickiej. Pracując w szpitalu, stwierdzałam coraz częściej, że to podejście mi nie wystarczy. Mając stały kontakt z pacjentami, zauważyłam bardzo szybko, że choroba i cierpienie mają nie tylko przyczyny dające się medycznie zdiagnozować, że wymagają wielowymiarowego spojrzenia i leczenia.
„Co mi jest?" chcą wiedzieć pacjenci, którzy ze swoimi objawami i chorobami biegają od jednego lekarza do drugiego i nie znajdują ulgi. Od ojca, który był dla mnie wzorem lekarza, nauczyłam się, że trzeba traktować pacjenta poważnie, widzieć w nim niepowtarzalną jednostkę. Podstawą jego pracy było patrzenie na sedno rzeczy. Stawiał pytania dopóty, dopóki nie zniknęły rzeczy powierzchowne, a na światło dzienne nie wyszła istota choroby. Stąd moje zainteresowania w sposób prawie nieunikniony poprowadziły mnie w kierunku psychoterapii.
Każdy człowiek ma zdolność bycia szczęśliwym - to podstawowa teza mojej pracy terapeutycznej. W ustawieniu rodzinnym klient może cierpienie zostawić tam, gdzie jest jego miejsce, i doświadczyć, że inni cieszą się z jego szczęścia. Ten moment jest niezwykle poruszający. Dzięki radości rodziców, dziadków, rodzeństwa itd. chory nagle czuje,że też może być szczęśliwy.
Droga Ilso,Twoja książka przynosi dokładnie to, co obiecuje. Natychmiast przechodzisz do rzeczy, zawsze w sposób bardzo sugestywny. Czerpiąc z długiego doświadczenia lekarskiego i psychoterapeutycznego, przywołujesz i porządkujesz mnóstwo przykładów i wglądów dotyczących współdziałania duszy i ciała, układając je w szereg historii. Prawie niezauważenie czytelnik wchodzi w proces umożliwiający mu znalezienie rozwiązania, które było dla niego dotychczas niedostępne. Na koniec czuje się on wzbogacony i cieszy większą swobodą. i jak zostają ujawniane w ustawieniach, uczczone i dzięki temu stają się zbędne. Mogą się wtedy wycofać i zniknąć. Dotychczas jeszcze nikt, jak sądzę, nie widział tego tak dokładnie i nie przedstawił tak przekonująco. Ta książka jest pionierską pracą najwyższej próby. Obok bardzo wielu nowych wglądów opisuje też konkretne kroki, które prowadzą do nowych i często zaskakujących rozwiązań.Cieszę się, że napisałaś tę książkę. Przyniesie ona wielu ludziom pomoc i uzdrowienie.Z wyrazami serdecznej przyjaźni[...]Zostałam lekarką, żeby łagodzić ludzkie cierpienia. Ze względu na wykształcenie moje zainteresowania skupiały się na medycynie akademickiej. Pracując w szpitalu, stwierdzałam coraz częściej, że to podejście mi nie wystarczy. Mając stały kontakt z pacjentami, zauważyłam bardzo szybko, że choroba i cierpienie mają nie tylko przyczyny dające się medycznie zdiagnozować, że wymagają wielowymiarowego spojrzenia i leczenia.„Co mi jest?" chcą wiedzieć , którzy ze swoimi objawami i chorobami biegają od jednego lekarza do drugiego i nie znajdują ulgi. Od ojca, który był dla mnie wzorem lekarza, nauczyłam się, że trzeba traktować pacjenta poważnie, widzieć w nim niepowtarzalną jednostkę. Podstawą jego pracy było patrzenie na sedno rzeczy. Stawiał pytania dopóty, dopóki nie zniknęły rzeczy powierzchowne, a na światło dzienne nie wyszła istota choroby. Stąd moje zainteresowania w sposób prawie nieunikniony poprowadziły mnie w kierunku .ILSE KUTSCHERA, ur. 1936, jest doktorem nauk medycznych, specjalistką w zakresie interny i kardiologii oraz psychoterapeutką. Przez wiele lat była ordynatorem oddziału rehabilitacji kardiologicznej. Zdobyła wszechstronne wykształcenie psychoterapeutyczne, m.in. w zakresie psychoanalizy, analizy transakcyjnej, NLP i hipnoterapii. Od lat prowadzi warsztaty, terapię indywidualną i dla par oraz coaching z NLP, a także ustawienia rodzinne i organizacyjne. Przyjeżdża również na zajęcia do Polski.
www.Ilse-Kutschera.de
CHRISTINE SCHÄFFLER, ur. 1962, jest dziennikarką i dyrektorem Radia Osttirol w Austrii.
ZAKUPY POWYŻEJ 150 ZŁ WYSYŁKA GRATIS
